-- -

Yaklaşan fırtınanın uğultusunu duyuyordu kulaklarında.Hissediyordu gelenin gerçekten güçlü bir şey olduğunu ama belki de hayal bile edemiyordu onun gücünü.O yüzdendi bu durgunluk,hissizlik.Sanki olan ya da olacak bir şey yokmuş gibilik.Oysa biliyordu evet.Çok şey değişecekti bununla birlikte.Belki tepetaklak olacaktı tüm bildikleri,belki tüm yanlışları doğru çıkacaktı.Ya da bir de dönüp bakacaktı ki aslında yapayalnızdı.Ya da baktığında gördüğü sevgi dolu bir aile,kardeşten öte arkadaşlar olacaktı.10 aydı ya söz konusu.300 koca gün.Hayal kurmak,nasıl bir şey olacağını tasavvur etmeye çalışmak her şeyi daha da zorlaştırmayacak mıydı?Kurduğu hayaller gerçeklerle uyuşmayınca ne olacaktı?Ömür boyu bundan korkmuştu ama her durumda da hayal kurmaktan kurtaramamıştı paçayı.Korkuyor muydu?Bilmiyordu.Ne hissediyor ne düşünüyor bilmiyordu.Bir şey düşünüyor muydu ki...Düşünecek bişey var mıydı?Sadece yıllar yılı kurduğu hayat,alıştığı çevre geride kalacaktı.Hiç bilmediği tanımadığı bir ülkeye gidecekti...Hepi topu buydu olan.Bazen düşünüyordu evet.Ne yapacaktı orda?Gerekli miydi bu?Ama gerekliydi bundan emindi.Yine de ne yapmaya gidiyordu?Ne yapmalıydı?Ya bunun sonu?İyi mi olacaktı??