Kadın

          Bir insanın kabuğunu kırabilmek,içindeki o yumuşak,akışkan,ılık öze ulaşabilmek...Bir kadın için hele..!Ölesiye önemli,tamamıyla gerçek,var ve bütün.
          Küçüklüğümüzden beri beynimize kazınan o erkek-güç ikilemini kırmak istemek.Bir erkeği değiştirebilmek değil de; esas varlığını ortaya çıkarabilmek,kabuğunu kırmak,içinde sakladıklarını sadece bizim görebildiğimize olan inanç.İşte budur bir kadını aşık eden.Onun içini sadece kendinin görebildiğine olan inanç.
          Eğer bir kadın bu gizli öz'ün bir başka kadın tarafından da görülebildiğini anlarsa...Aşk biter.Bu kadar basit.Yemek tarifi gibi.Kadınlar yemek tariflerini de saklarlar ya birbirlerinden hani,ille de bir parçasını eksik,yanlış söylerler...Tamamen vermezler yemek tarifini.Eğer bir yolla ele geçirilmişse o yemek tarifi bir başka kadın tarafından,kadın kendini aldatılmış hisseder.Sanki hayatının en önemli gerçeği o tarifmişçesine üzülür.İşte bir erkeğin kabuğunu kırdığına inanan kadının aslında yanıldığını anladığında verdiği o büyük tepki de bundandır.
          Emeklerinin boşa gittiğini düşünür.O kocaman ve kapkalın bir duvarı yıkmıştır kendince ama sonra?Aslında o duvarın bir sürü çatlakları olduğunu ve o erkeğin o çatlaklardan içeriye yeni insanların sızmasına izin verdiğini anlar.Kahrolur.Haftalarca,aylarca içinden atamaz bu aldatılmışlığı.Bir kadın her zaman karşısındaki erkeğin hayatını değiştiren insan olmak ister,buna inanırsa aşık olur.Ya da hissettiklerinin aşk olduğunu düşünür.
          Bakınca anlamsız,salakça.Ama öyledir.Biz kadınlar erkeklerin içlerindeki o "kurtarılmaya muhtaçlığa" aşık oluruz.Bu kurtarılacak adamı sever,onu kurtarmak için çırpınır dururuz.Biz kadınlar küçüklükten beri bir şeyleri tedavi etmek,bir şeylere şefkat göstermek isteriz.Erkekler de bize gizemli gelir çünkü güçlü görünürler.Aptalca çırpınırız şefkat isteyen bir yanlarının olduğuna kendimizi inandırmak için.
          Bu aldatılmışlığı yaşayan bir kadın artık erkeklerdeki o kabuğu kırıp onu öylece bırakmak ister yalnızca.Kabuğun altındakine şefkat göstermek falanla ilgilenmez.Şefkatini hakedecek bir insan olduğuna inancı iyiden iyiye kaybolur.Sonra...Kendinden korkar.Tanıyamaz olur kendini.Şefkat olmadan kalbi bir taştan farksız gelir.İçinde şefkat olmayan bir kadın?Bir işe yarar mı?